Czym jest hipochondria – objawy i leczenie
Warto dbać o swoje zdrowie i reagować na wszelkie niepokojące symptomy, które mogłyby świadczyć o jakiejś chorobie wymagającej leczenia. Co jednak w momencie, w którym ta dbałość zaczyna się przeradzać w obsesję? Prawdopodobnie każdy z nas spotkał się kiedyś z pojęciem hipochondria. Co to jest i jak ją leczyć? Czy terapia jest w tym przypadku skutecznym narzędziem? Przeczytaj nasz artykuł, aby poznać odpowiedzi na te pytania!
Jakie są objawy hipochondrii?
Istnieje szereg różnych objawów, po których można rozpoznać hipochondrię. Osoba dotknięta tym zaburzeniem wykazuje nadmierną troskę o swoje zdrowie i stale skupia uwagę (swoją i otoczenia) na rozmaitych, fizycznych objawach. Hipochondrycy stale obserwują swoje ciało i potrafią uznać nawet zwyczajne reakcje fizjologiczne, takie jak pocenie się czy lekko przyspieszone bicie serca, za oznaki poważnej choroby wymagającej leczenia – mimo że nie mają one żadnej niepokojącej przyczyny medycznej.
Osoby z hipochondrią regularnie odwiedzają lekarzy i specjalistów, biorą udział w wielu badaniach diagnostycznych, mimo braku istotnych dowodów na obecność poważnej choroby. Spędzają dużo czasu, czytając czasopisma medyczne oraz artykuły o różnych schorzeniach i metodach terapii czy leczenia. Mimo wielu wizyt u lekarzy i wyników badań w normie, osoba z hipochondrią często jest przekonana o obecności choroby w organizmie. Nawet błahe objawy, takie jak ból głowy czy lekkie zmęczenie, mogą wywoływać u hipochondryka panikę. Zaburzenie to może prowadzić do unikania spotkań towarzyskich, pracy czy szkoły, z powodu obaw o zarażenie się tam potencjalną chorobą. W takiej sytuacji należy zastanowić się nad terapią.
Hipochondria – leczenie i terapia
Jak powinno się leczyć hipochondrię? Przede wszystkim terapia musi zostać poprzedzona diagnozą specjalisty. Nie jest ona łatwa, ponieważ zanim lekarz zdiagnozuje chorobę, musi przeprowadzić szereg badań, które jeszcze bardziej nakręcają hipochondryka i utwierdzają go w przekonaniu, że rzeczywiście coś mu dolega. Często występuje tu zjawisko zwane syndromem białego fartucha – kiedy lekarz w gabinecie mierzy ciśnienie krwi pacjenta, który jest zestresowany, wynik badania może wyjść przez to za wysoki. Dla osoby z hipochondrią jest to dodatkowy argument za tym, że cierpi na jakieś schorzenie somatyczne (dotyczące ciała), a nie zaburzenie natury psychologicznej.
Podstawą do zdiagnozowania hipochondryka jest stwierdzenie, że pacjent jest przekonany o występowaniu przynajmniej jednej, poważnej choroby somatycznej przez okres minimum sześciu miesięcy. Po diagnozie nadchodzi czas na leczenie – w przypadku tej choroby najlepsze skutki przynosi psychoterapia, prowadzona przez wykwalifikowanego specjalistę. To on decyduje o częstotliwości spotkań oraz metodzie leczenia. W zależności od indywidualnych czynników i potrzeb pacjenta możliwe jest wdrożenie także terapii farmakologicznej.
Czy leczenie hipochondrii jest konieczne?
Niektórzy zastanawiają się, czy leczenie hipochondrii jest konieczne. Co prawda da się z nią żyć, jednak terapia znacznie poprawia jakość życia pacjenta, a czasem pozwala nawet całkowicie uwolnić się od choroby. Jeżeli podejrzewasz, że ktoś z Twojego otoczenia jest hipochondrykiem, warto spróbować namówić tę osobę do poszukania pomocy.
